დაახლოებით 2 კვირის წინ , ჩემი და ბევრი ქართველი კაიაკერის გერმანელი მეგობრის , კაიაკერის - Christoph Scheuermann- ის ხელმძღვანელობით , საქართველოში ჩამოვიდა გერმანელი კაიაკერების 8 კაციანი ჯგუფი. მათი მიზანი იყო გაეარათ საქართველოს სხვადასხვა კუთხის ცნობილი და საინტერესო მდინარე .
პირველი "გასახურებელი" დაშვება ფშავის არაგვზე გააკეთეს , რის შემდეგაც გაგრძელდა რიონით - რაჭაში , რასაც მოჰყვა ლეჩხუმი , სვანეთი , სამეგრელო , სამცხე და ბოლოს დასრულდა მთიულეთში, ისევ არაგვზე , ამჯერად თეთრზე . ამ ბოლო დაშვებას მეც დიდი სიამოვნებით შევუერთდი და კრისტოფთან ერთად, როგორც "მასპინძელმა", ვითავე გიდობა აღნიშნულ მონაკვეთზე. თუმცა მონაკვეთს დიდი ნაწილი რომელიც გავიარეთ , არც მე , არც კრისს და ეჭვი მაქვს რომ უმრავლესობას ქართველი კაიაკერების თუ რაფტერების არასოდეს გაუვლია .
"Put In" - ანუ კაიაკების ჩადების ადგილი ავირჩიეთ მლეთა - ფასანაურის მონაკვეთის შუა წელში . ამინდი ძაიან კარგი დაგვხვდა და გავიხარეთ. წყალიც სუფთა და გამჭირვალე იყო . აქვე მინდა ავღნიშნო რომ სანიჩბოსნო სეზონის ამ პერიოდისთვის, თეთრი არაგვის დონე უჩვეულოდ მაღალია . მოკლედ დავეშვით ,
ტრასა ძალაინ სახალისო გამოდგა , კლასიკური კაიაკინგის სექციაა , ბევრი ქვებით , "ედებით" , სერფირებისთვის იდეალური "ორმოებით"და რამაც გაგვაოცა , აღნიშნული სექციის შუაში , ალბათ - არმისული ფასანაურამდე , ვიპოვეთ დაახლოებით 2 მეტრიანი ვარდნა ( ჩანჩქერს ვერ დავარქმევ :) ) , საკმაოდ ადვილად გასავლელი , მარტივად "დაბუFვადი" ვარდნაა , თუმცა ძირში აქვს საშუალო სიმძლავრის უკუდინება 2 - 2,5 მეტრის რადიუსით . ანუ სასურველია არ "იქვირითო" გადახტომის შემდეგ , რადგან არის ალბათობა წყალმა უკან შეგიტანოს ( ანალოგიური შეემთხვა ამ დაშვების ერთერთ მონაწილეს , რომლის გამოყვანა სასროლი სამაშველო თოკით მოხდა )
მოკლედ, დაშვება საკმაოდ სახალისო გამოდგა თავისი პატარა თავგადასავლებით ... მაგრამ ამ ამბავში ყველაზე საინტერესო სხვა რამეა : ექპედიციის წევრთა ასაკი. 8 წევრიდან - ხუთი , 45 წელს გადაცილებული , ხოლო ამ ხუთიდან - 2 ქალი იყო . საუბრისას აღმოჩნდა რომ ერთი ქალი და ერთი კაცი , პროფესიით მასწავლებლები - უკვე 60 წლის იყვნენ ( !!! ) და პირეველი რეპლიკა რაც აღმომხდა იყო - "ჯიგრები ხართ" -თქო !! მართალია ვერ გაიგეს რას ვამბობდი , მარა მე ხომ ვიცი რომ "ჯიგრები" არიან . ხო ! და კიდევ ერთი საინტერესო ფაქტი , ამ 60 წლის "ქალ-ვაჟს" , კაიაკის სწავლა დაუწყიათ 45-47 წლის ასაკში !! ... რა ვთქვა , ერთმანეთისგან განსხვავებული რამოდენიმე ემოცია დამეუფლა :
ემოცია # 1 - გამეხარდა !! რადგან მომეცა იმედი რომ მათ ასაკს მიღწეული კვლავ ვიჯდები კიაკში . ერთ-ერთმა მათგანმა მითხრა - "როდესაც კაიაში ჯდომას ვეღარ შევძლებ , მაშინ ვიტყვი რომ დავბერდიო, თორე ეხლა კი ვარ სტამბულის კაჟივითო " ( სტამბულის კაჟი მე დავამატე ) ))))
ემოცია # 2 - "გამიტყდა" , რადგან ამ 60 წელს მიტანებული ადამიანების სპორტულობის და შემართების შემყურეს გამახსენდა ჩემი ნაცნობები და მეგობრები , რომლებიც თავიანთი 20-25-30 და 35 წლის ასაკში , ბევრად ბებრები არიან , ვიდრე ეს 60 წლის "მოხუცები"
ემოცია # 3 - "დავიგრუზე" - როდესაც დაშვების დროს ვუყურებდი ჩემს გარდა 8 კაიაკერს , რომლებიც თეთრი არაგვის ტალღებზე მოდიოდნენ ცეკვა-ცეკვით , კიდევ ერთხელ დავრწმუნდი რომ ძალიან ლამაზი სპორტია , და ვიგრძები რომ რაც მეტი კაიაკერია წყალზე უფრო მაგრად ერთობი და დაშვება ბევრად საინტერესოა . ... .... და ხომ შეიძლება ეს 8 კაიაკერიც ქართველი ყოფილიყო ... ხოდა "დავიგრუზე" ჩვენში კაიაკერების სიმცირის გამო ...
მე და ვატოს , რამოდენიმე დღის წინ ყაზბეგთან ახლოს , თერგის ნაპირთან დაბანაკებულმა რუსული კაიაკ-ექსპედიციის წევრები ასე დაგვემშვიდობნენ : "Удачи вам Грузинские каякери, размножайтесь" - ო . ხოდა გავიფიქრე "შენ პირს შაქარი რუსო კაიაკერო" - თქო. ხმამაღლა არ მითქვამს , რავიცი როგორ გაიგებდა პირში შაქრის მომატების ამბავს, ხოდა ფიქრი ფიქრად დავტოვე , გახმაურების გარეშე :))
ხოდა მართლა მაგის პირს შაქარი :)))
ისევ ოპტიმისტად დავრჩები და იმედი მაქვს გავბევრდებით და ამ ჯიგარი გერმანელების მსგავსად ავაჭრელებთ საქართველოს მდინარეებს .
აქვე პატარა ფოტო რეპორტაჟი , რაღათქმა უნდა კვლავ მესხოს ავტორობით :)
და ბოლოს - Danke Schön ლამაზი და სასიამოვნო დაშვებისთვის "მოხუც" გერმანელებს !! ( იმედია სწორად დავწერე :) )
პირველი "გასახურებელი" დაშვება ფშავის არაგვზე გააკეთეს , რის შემდეგაც გაგრძელდა რიონით - რაჭაში , რასაც მოჰყვა ლეჩხუმი , სვანეთი , სამეგრელო , სამცხე და ბოლოს დასრულდა მთიულეთში, ისევ არაგვზე , ამჯერად თეთრზე . ამ ბოლო დაშვებას მეც დიდი სიამოვნებით შევუერთდი და კრისტოფთან ერთად, როგორც "მასპინძელმა", ვითავე გიდობა აღნიშნულ მონაკვეთზე. თუმცა მონაკვეთს დიდი ნაწილი რომელიც გავიარეთ , არც მე , არც კრისს და ეჭვი მაქვს რომ უმრავლესობას ქართველი კაიაკერების თუ რაფტერების არასოდეს გაუვლია .
"Put In" - ანუ კაიაკების ჩადების ადგილი ავირჩიეთ მლეთა - ფასანაურის მონაკვეთის შუა წელში . ამინდი ძაიან კარგი დაგვხვდა და გავიხარეთ. წყალიც სუფთა და გამჭირვალე იყო . აქვე მინდა ავღნიშნო რომ სანიჩბოსნო სეზონის ამ პერიოდისთვის, თეთრი არაგვის დონე უჩვეულოდ მაღალია . მოკლედ დავეშვით ,
ტრასა ძალაინ სახალისო გამოდგა , კლასიკური კაიაკინგის სექციაა , ბევრი ქვებით , "ედებით" , სერფირებისთვის იდეალური "ორმოებით"და რამაც გაგვაოცა , აღნიშნული სექციის შუაში , ალბათ - არმისული ფასანაურამდე , ვიპოვეთ დაახლოებით 2 მეტრიანი ვარდნა ( ჩანჩქერს ვერ დავარქმევ :) ) , საკმაოდ ადვილად გასავლელი , მარტივად "დაბუFვადი" ვარდნაა , თუმცა ძირში აქვს საშუალო სიმძლავრის უკუდინება 2 - 2,5 მეტრის რადიუსით . ანუ სასურველია არ "იქვირითო" გადახტომის შემდეგ , რადგან არის ალბათობა წყალმა უკან შეგიტანოს ( ანალოგიური შეემთხვა ამ დაშვების ერთერთ მონაწილეს , რომლის გამოყვანა სასროლი სამაშველო თოკით მოხდა )
მოკლედ, დაშვება საკმაოდ სახალისო გამოდგა თავისი პატარა თავგადასავლებით ... მაგრამ ამ ამბავში ყველაზე საინტერესო სხვა რამეა : ექპედიციის წევრთა ასაკი. 8 წევრიდან - ხუთი , 45 წელს გადაცილებული , ხოლო ამ ხუთიდან - 2 ქალი იყო . საუბრისას აღმოჩნდა რომ ერთი ქალი და ერთი კაცი , პროფესიით მასწავლებლები - უკვე 60 წლის იყვნენ ( !!! ) და პირეველი რეპლიკა რაც აღმომხდა იყო - "ჯიგრები ხართ" -თქო !! მართალია ვერ გაიგეს რას ვამბობდი , მარა მე ხომ ვიცი რომ "ჯიგრები" არიან . ხო ! და კიდევ ერთი საინტერესო ფაქტი , ამ 60 წლის "ქალ-ვაჟს" , კაიაკის სწავლა დაუწყიათ 45-47 წლის ასაკში !! ... რა ვთქვა , ერთმანეთისგან განსხვავებული რამოდენიმე ემოცია დამეუფლა :
ემოცია # 1 - გამეხარდა !! რადგან მომეცა იმედი რომ მათ ასაკს მიღწეული კვლავ ვიჯდები კიაკში . ერთ-ერთმა მათგანმა მითხრა - "როდესაც კაიაში ჯდომას ვეღარ შევძლებ , მაშინ ვიტყვი რომ დავბერდიო, თორე ეხლა კი ვარ სტამბულის კაჟივითო " ( სტამბულის კაჟი მე დავამატე ) ))))
ემოცია # 2 - "გამიტყდა" , რადგან ამ 60 წელს მიტანებული ადამიანების სპორტულობის და შემართების შემყურეს გამახსენდა ჩემი ნაცნობები და მეგობრები , რომლებიც თავიანთი 20-25-30 და 35 წლის ასაკში , ბევრად ბებრები არიან , ვიდრე ეს 60 წლის "მოხუცები"
ემოცია # 3 - "დავიგრუზე" - როდესაც დაშვების დროს ვუყურებდი ჩემს გარდა 8 კაიაკერს , რომლებიც თეთრი არაგვის ტალღებზე მოდიოდნენ ცეკვა-ცეკვით , კიდევ ერთხელ დავრწმუნდი რომ ძალიან ლამაზი სპორტია , და ვიგრძები რომ რაც მეტი კაიაკერია წყალზე უფრო მაგრად ერთობი და დაშვება ბევრად საინტერესოა . ... .... და ხომ შეიძლება ეს 8 კაიაკერიც ქართველი ყოფილიყო ... ხოდა "დავიგრუზე" ჩვენში კაიაკერების სიმცირის გამო ...
მე და ვატოს , რამოდენიმე დღის წინ ყაზბეგთან ახლოს , თერგის ნაპირთან დაბანაკებულმა რუსული კაიაკ-ექსპედიციის წევრები ასე დაგვემშვიდობნენ : "Удачи вам Грузинские каякери, размножайтесь" - ო . ხოდა გავიფიქრე "შენ პირს შაქარი რუსო კაიაკერო" - თქო. ხმამაღლა არ მითქვამს , რავიცი როგორ გაიგებდა პირში შაქრის მომატების ამბავს, ხოდა ფიქრი ფიქრად დავტოვე , გახმაურების გარეშე :))
ხოდა მართლა მაგის პირს შაქარი :)))
ისევ ოპტიმისტად დავრჩები და იმედი მაქვს გავბევრდებით და ამ ჯიგარი გერმანელების მსგავსად ავაჭრელებთ საქართველოს მდინარეებს .
აქვე პატარა ფოტო რეპორტაჟი , რაღათქმა უნდა კვლავ მესხოს ავტორობით :)
და ბოლოს - Danke Schön ლამაზი და სასიამოვნო დაშვებისთვის "მოხუც" გერმანელებს !! ( იმედია სწორად დავწერე :) )
